Jesienna sesja ślubna na Podhalu

Tuż nęcą mię me rodne góry,
Góralki nęci dziki śpiew !
Nęcą mię baśnie cudotwory
wyzierające z popod drzew…

Już w kosodrzewie wiatr szeleści,
żywica pachnie, słońce mży,
i wabi jakiś czar niewieści
bujne, pachnące przyleć mchy,..

Pachnie las, pachną zioła, trawy,
i śniegu biało-złoty płat,
i szafirowo-błękitnawy
goryczki kwiat i cały świat !

I każdej dziewki tam spotkanej
łono ma malinową woń –
i rwie do niepohamowanej
rozkoszy świeżych gęstwin toń…

Już się kozice gżą na grani,
kozłowiec żółty zakwitł już,
i we mgle błyszczy na otchłani
tęcza i słońca złoty kurz.

I już na stawów ciemnej zmroczy
srebrno-zielony pęka lód,
i ich niebieskie, senne oczy
nęcą do siebie, nęcą w spód…